* مزیت رقابتی به معنی غلبه بر رقیبان نیست. بلکه به معنی ایجاد یک ارزش منحصر به فرد برای مشتریان و مخاطبین است.
* تلاش برای بهترین بودن یک رویکرد شهودی اما مخرب به سوی رقابت است
* نباید خود را ملزم به راضی نگه داشتن تمامی گروه های مشتریان بدانید. نشانه یک استراتژی خوب این است که برخی مشتریان را عمدا ناراضی و ناراحت کند
* بدون پیاده سازی مناسب استراتژی ، حتی بهترین آنها نیز نمیتواند سبب ساز یک عملکرد فوق العاده شوند
* انعطاف پذیری و تغییر بیش از حد به همان اندازه برای یک استراتژی مخرب و فاجعه بار است که انعطاف پذیری پائین میتواند استراتژی را تهدید کند
* اندازه بزرگ یا رشد زیاد در صورتی که سودی به همراه نداشته باشد ارزشی ندارد. رقابت یعنی سودآوری و نه سهم بزرگتر در بازار
* اگر ارزش پیشنهادی شما به یک زنجیره ارزش ویژه و متناسب با خود نداشته باشد آنگاه ارزش پیشنهادی شما اهمیت استراتژیک ندارد
* تا زمانی که استراتژی یک سازمان برای آن مشخص نسازد که چه کارهایی را نباید انجام دهد آن استراتژی بی معنی است
* استراتژیهای خوب به انتخابهای متعدد و ارتباط میان این انتخاب ها وابسطه هستند. وجود یک شایستگی اصلی به تنهایی نمیتواند یک مزیت رقابتی پایدار ایجاد نماید
* پایبندی به بک استراتژی توانمندی شما را در ایجاد نوآوری و تطبیق با شرایط پر تغییر و آشفته را ازایش میدهد.
